IDEXX SDMA
SDMA klinische casus: Zeke
SDMA helpt chronische nierziekte aan het licht te brengen bij een kat met hyperthyroïdie
Achtergrondinformatie
Naam: Zeke
Leeftijd: 14 jaar
Ras: Amerikaanse korthaar
Geslacht: Mannelijk gecastreerd
Reden voor bezoek en voorgeschiedenis
De eigenaren van Zeke maakten zich zorgen omdat hij veel leek te eten maar toch afviel. Ze merkten ook dat hij meer dronk en plaste en meer miauwde dan normaal. Ze zeiden dat hij wel actief was, maar ze waren toch bezorgd om zijn afwijkend gedrag thuis.
Lichamelijk onderzoek
Zeke was mager met een lage lichaamsconditiescore (BCS) van 2,5 op een schaal van 9. Hij had matige
gebitsproblemen, een snelle hartslag en een voelbare massa in zijn hals.
Diagnostisch plan
Compleet bloedbeeld, klinische chemie inclusief IDEXX SDMA-test en elektrolyten, compleet urineonderzoek en Totaal T4 werden geadviseerd. De resultaten van het compleet bloedbeeld van Zeke waren binnen de normaalwaarden. De andere uitslagen staan hiernaast.
Interpretatie
- Op basis van voorgeschiedenis, lichamelijk onderzoek en laboratoriumuitslagen werd bij Zeke hyperthyroïdie vastgesteld.
- Een verhoogde SDMA*-waarde is aanleiding om verder onderzoek te doen. Chronische nierziekte (CNZ) is een progressieve aandoening die kan voorkomen naast andere medische afwijkingen. Hoewel de hyperthyroïdie medische prioriteit had, kon op basis van de uitgevoerde diagnostiek worden geconcludeerd dat ook de nieren onderzoek en ondersteuning behoefden.
- Aanvullende diagnostiek, zoals beeldvorming van thorax en abdomen, zou kunnen helpen bij het bevestigen en beoordelen van de afwijkingen die uit bloed- en urineonderzoek naar voren kwamen en de impact op andere organen zoals het hart. Met een ECG zou de cardiale geleiding kunnen worden beoordeeld. Ook een bloeddrukmeting was aan te raden, aangezien zowel nierziekte als hyperthyroïdie worden geassocieerd met een hoge bloeddruk.
Diagnose en follow-up
-
Zeke had hyperthyroïdie, wat succesvol werd behandeld met radioactief jodium, en gelijktijdige CNZ stadium 2 volgens de International Renal Interest Society (IRIS).
-
Een maand na de behandeling met radioactief jodium was Zekes Totaal T4-waarde 0,7 μg/dl, zijn SDMA-waarde 17 μg/dl en zijn kreatininewaarde gestegen van 0,9 naar 1,8 mg/dl. Zijn urine was nog steeds slecht geconcentreerd, met een soortelijk gewicht van 1.014.
-
SDMA-waarde wijst nog steeds in de richting van een nierprobleem, zelfs al is de kreatinine binnen de norm.
-
Zijn dierenarts heeft Zeke vervolgens een paar maanden niet gezien, maar toen hij terugkwam voor nieuw laboratoriumonderzoek bleek dat zijn hyperthyroïdie met succes was behandeld. Zijn SDMA-waarde was nog altijd verhoogd, de kreatininewaarde normaal en de urine slecht geconcentreerd.
-
Volgens de richtlijnen voor CNZ van IRIS heeft Zeke CNZ stadium 2. Zonder een SDMA-bepaling zou de CNZ niet aan het licht zijn gekomen. Zekes dierenarts volgde voor zijn behandeling de CNZ-behandelingsrichtlijnen van IRIS, wat hopelijk helpt de ziekteprogressie te vertragen en zijn leven te verlengen.
Uitslagen
Klinische chemie
Totaal T4
Urineonderzoek
Laboratoriumuitslagen van de controle
Discussie
Het geval van Zeke bevestigt de theorie dat SDMA betrouwbaarder is als biomarker voor de nierfunctie dan creatinine.1–5 In dit specifieke voorbeeld van de betrouwbaarheid bleef dankzij SDMA de diagnose van nierziekte overeind, terwijl creatinine dit niet uitwees, door veranderd metabolisme en lichaamsgewicht.
Zowel nierziekte als hyperthyroïdie zijn veel voorkomende aandoeningen bij oudere katten. De betrouwbaarheid van creatinine was in dit geval in het geding door de gelijktijdige hyperthyroïdie, die de stofwisseling verhoogt en de glomerulaire filtratiesnelheid (GFR) kunstmatig verhoogt. Door de gelijktijdige aandoeningen in deze casus werd duidelijk dat met alleen creatininebepaling ziekte gemist kan worden, terwijl de SDMA-waarde slechts licht getemperd wordt door hyperfiltratie, gevoeliger is bij vroege nierziekte en niet wordt beïnvloed door factoren als spiermassa.4–5
* SDMA is een afkorting van symmetrisch dimethylarginine
Referenties
- Hall JA, Yerramilli M, Obare E, Yerramilli M, Yu S, Jewell DE. Comparison of serum concentrations of symmetric dimethylarginine and creatinine as kidney function biomarkers in healthy geriatric cats fed reduced-protein foods enriched with fish oil, L-carnitine and medium-chain triglycerides. Vet J. 2014;202(3):588-596.
- Hall JA, Yerramilli M, Obare E, Yerramilli M, Melendez LD, Jewell DE. Relationship between lean body mass and serum renal biomarkers in healthy dogs. J Vet Intern Med. 2015;29(3):808-814.
- Nabity MB, Lees GE, Boggess M, et al. Symmetric dimethylarginine assay validation, stability and evaluation as a marker for early detection of chronic kidney disease in dogs. J Vet Intern Med. 2015;29(4):1036–1044.
- Hall JA, Yerramilli M, Obare E, Yerramilli M, Jewell DE. Comparison of serum concentrations of symmetric dimethylarginine and creatinine as kidney function biomarkers in cats with chronic kidney disease. J Vet Intern Med. 2014;28(6):1676-1683.
- Hall JA, Yerramilli M, Obare E, Yerramilli M, Almes K, Jewell DE. Serum concentrations of symmetric dimethylarginine and creatinine in dogs with naturally occurring chronic kidney disease. J Vet Intern Med. 2016;30(3):794-802.