IDEXX SDMA
SDMA klinische casus: Jimmy
Een verhoogd SDMA bij de jaarlijkse controle leidt tot de ontdekking van chronische nierziekte met hypertensie
Achtergrondinformatie
Naam: Jimmy
Leeftijd: 13 jaar
Ras: Amerikaanse korthaar
Geslacht: Mannelijk gecastreerd
Reden voor bezoek aan de dierenarts
Jimmy kwam op het spreekuur voor zijn jaarlijkse gezondheidscontrole en vaccinaties.
Voorgeschiedenis
Jimmy was zowel een binnen- als een buitenkat. Zijn eigenaar vond dat hij het goed deed en dat er geen redenen waren om zich zorgen te maken.
Lichamelijk onderzoek
Jimmy was levendig en alert. Ademhaling, pols en temperatuur waren normaal. Hij had voldoende spiermassa en een goede lichaamsconditiescore (BCS). Ook de rest van het lichamelijk onderzoek leverde geen bijzonderheden op, behalve wat matige tandvleesproblemen.
Diagnostisch plan
Er werd een gebitsreiniging geadviseerd. Voor het preanesthetisch onderzoek werd bloed en urine afgenomen voor een compleet bloedbeeld, klinische chemie inclusief IDEXX SDMA, Totaal T4 en compleet urineonderzoek.
Resultaten bloed- en urineonderzoek
- Belangrijke afwijkingen die werden gevonden in bij het laboratoriumonderzoek van Jimmy waren een verhoogde SDMA*-waarde van 23 μg/dl en een laag soortelijk gewicht van de urine van 1.015.
- De overige uitslagen, inclusief kreatinine en Totaal T4, waren binnen de referentie-intervallen.
- SDMA is een eerdere en betrouwbaardere biomarker voor de nierfunctie dan kreatinine en als de SDMA-concentratie is gestegen, is nader onderzoek geboden.
Vervolgstappen
-
De eigenaar van Jimmy werd geïnformeerd dat voorafgaand aan de gebitsprocedure extra zorg en nadere controle nodig waren.
-
Geadviseerde maatregelen waren: meer toegang tot drinkwater (een bak buiten en bakjes op de verschillende verdiepingen binnen), een dieet speciaal bedoeld voor oudere katten1 en een afspraak voor een controle over 2 weken.
-
Verder waren beeldvormende diagnostiek van de nieren en urinewegen en bloeddrukmeting het overwegen waard.
Follow-up en diagnose
-
Jimmy kwam 1 maand later terug en zijn laboratoriumuitslagen lieten zien dat de SDMA-waarde verhoogd maar stabiel bleef met 19 μg/dl en zijn soortelijk gewicht van de urine met 1.015 ongewijzigd was. De andere laboratoriumuitslagen bleven binnen de norm.
-
Op de echo van de buik waren geen tekenen van nierstenen of infectie te zien. Wel waren de nieren te klein, wat overeenkomt met chronische nierziekte (CNZ).
-
De systolische bloeddruk was 175 mm Hg en bij een nieuwe meting een paar dagen later was deze nog steeds te hoog.
-
Aan de hand van deze resultaten en de richtlijnen voor CNZ van de International Renal Interest Society (IRIS) werd bij Jimmy CNZ stadium 2 vastgesteld. Bepaald werd dat Jimmy medicatie zou krijgen voor zijn hoge bloeddruk en dat zijn eigenaren hem op een nierdieet zouden zetten terwijl ze hem vers water op verschillende plaatsen bleven aanbieden.
Uitslagen
Klinische chemie
Urineonderzoek
Hematologie
Totaal T4
Richtlijnen voor CNZ-stadiëring van IRIS
Discussie
Gevallen zoals dat van Jimmy zien dierenartsen vaak, en zijn casus laat zien dat slechts een enkele verhoging van de SDMA-waarde ervoor zorgt dat verder onderzoek en eventuele behandeling in gang worden gezet.
Met behulp van SDMA kunnen problemen eerder worden ontdekt en de SDMA-waarde is betrouwbaarder dan de kreatininewaarde bij beoordeling van de nierfunctie.2-6
Een paar veranderingen in de watervoorziening van Jimmy en het invoeren van een nierdieet droegen bij aan het afremmen van de progressie van Jimmy's nierziekte. De nierziekte van Jimmy kon adequaat gemonitord en beheerst worden voorafgaand aan zijn gebitsbehandeling. Tijdens de ingreep aan zijn gebit werden ook de nodige voorzorgsmaatregelen getroffen ter bescherming van zijn nieren. Dankzij de vroege detectie met behulp van SDMA kunnen voor de lange termijn regelmatige controle-afspraken voor Jimmy worden ingepland om zijn nierziekte in de gaten te houden. Hierdoor kunnen eventuele ziekteprogressie en complicaties sneller geconstateerd en behandeld worden.
* SDMA is een afkorting van symmetrisch dimethylarginine
Referenties
- Nabity MB, Lees GE, Boggess M, et al. Symmetric dimethylarginine assay validation, stability and evaluation as a marker for early detection of chronic kidney disease in dogs. J Vet Intern Med. 2015;29(4):1036–1044.
- Hall JA, Yerramilli M, Obare E, Yerramilli M, Jewell DE. Comparison of serum concentrations of symmetric dimethylarginine and creatinine as kidney function biomarkers in cats with chronic kidney disease. J Vet Intern Med. 2014;28(6):1676-1683.
- Hall JA, Yerramilli M, Obare E, Yerramilli M, Almes K, Jewell DE. Serum concentrations of symmetric dimethylarginine and creatinine in dogs with naturally occurring chronic kidney disease. J Vet Intern Med. 2016;30(3):794-802.
- Hall JA, Yerramilli M, Obare E, Yerramilli M, Yu S, Jewell DE. Comparison of serum concentrations of symmetric dimethylarginine and creatinine as kidney function biomarkers in healthy geriatric cats fed reduced-protein foods enriched with fish oil, L-carnitine and medium-chain triglycerides. Vet J. 2014;202(3):588-596.
- Hall JA, Yerramilli M, Obare E, Yerramilli M, Melendez LD, Jewell DE. Relationship between lean body mass and serum renal biomarkers in healthy dogs. J Vet Intern Med. 2015;29(3):808-814.