IDEXX SDMA
SDMA klinische casus: Scarlet
Een verhoogd SDMA tijdens preventief bloedonderzoek leidt tot de ontdekking van chronische nierziekte in een vroeg stadium
Achtergrondinformatie
Naam: Scarlet
Leeftijd: 5 jaar
Ras: Golden retriever
Geslacht: Vrouwelijk gecastreerd
Reden voor bezoek aan de dierenarts
Scarlet kwam op het spreekuur voor haar jaarlijkse gezondheidscontrole en vaccinaties.
Voorgeschiedenis
Scarlets eigenaren vonden dat ze de laatste weken niet helemaal zichzelf was. In het verleden had ze een paar keer een urineweginfectie gehad, maar ze had daar recent geen verschijnselen van getoond. Ze had minder energie, maar haar eetlust en drinkpatroon waren voor zover de eigenaren konden beoordelen normaal.
Lichamelijk onderzoek
Scarlet was levendig en alert, zag er goed gehydreerd uit en had een goede lichaamsconditiescore (BCS) met een gewicht dat niet was veranderd sinds het laatste bezoek.
Diagnostisch plan
Compleet bloedbeeld, klinische chemie inclusief IDEXX SDMA-test en elektrolyten, compleet urineonderzoek en Totaal T4 werden geadviseerd.
Laboratoriumuitslagen
- Het compleet bloedbeeld van Scarlet was in orde, maar haar andere bloedwaarden en het urineonderzoek brachten enkele punten van zorg aan het licht.
- Ze had een verhoogde SDMA*-waarde van 17 μg/dl (0-14 μg/dl) en een laag soortelijk gewicht van de urine van 1.026. Haar kreatinine viel met 1,5 mg/dl binnen het referentie-interval.
- Haar Totaal T4 en Vrij T4 vielen beide nog net binnen de referentie-intervallen maar waren wel laag.
Behandelplan en follow-up
-
Bij Scarlet werd gestart met L-thyroxine als behandeling van vermoedelijke hypothyroïdie.
-
Er werd een controle-afspraak gepland voor over 2-3 weken, voor opnieuw een compleet bloedbeeld, klinisch chemisch profiel inclusief IDEXX SDMA, Totaal T4 en compleet urineonderzoek.
-
Als aanvullende onderzoeken werden voorgesteld: beeldvormende diagnostiek van haar nieren en urinewegen, evenals bepaling van eiwit/kreatinine-ratio in de urine (UPC) en bloeddruk.
Controle na 2 weken: Haar eigenaar zei dat Scarlet weer actiever leek. Haar Totaal T4-waarde was nu netjes binnen de norm, haar SDMA-waarde bleef met 18 μg/dl te hoog en haar kreatininewaarde viel ook nu binnen het referentie-interval. Het soortelijk gewicht van de urine bleef met 1.027 laag.
Actieplan en resultaten
-
Vanwege de persisterende SDMA-verhoging werd een echo gepland van Scarlets nieren en urinewegen.
-
Op de echo was te zien dat de linker nier wat te rond en iets onregelmatig was, met een licht verwijd nierbekken en veranderingen die vermoedelijk het gevolg waren van eerdere nierinfecties.
-
De urinekweek was negatief, de UPC was 0,0 en haar gemiddelde systolische bloeddruk was met 140 mm Hg normaal.
-
De SDMA-waarde van Scarlet bleef verhoogd en op de echo bleven de nieren afwijkend. Volgens de richtlijnen voor chronische nierziekte (CNZ) van de International Renal Interest Society (IRIS), wezen deze bevindingen op CNZ stadium 2, substadium normotensief zonder proteïnurie.
-
Scarlets behandelplan bestond uit het starten met een nierdieet, doorgaan met de L-thyroxine en thuis altijd toegang tot vers water, samen met regelmatige vervolgafspraken om haar nierfunctie te controleren. Er werden driemaandelijkse controleafspraken ingepland, voor compleet bloedbeeld, klinisch chemisch profiel inclusief IDEXX SDMA, Totaal T4 en compleet urineonderzoek.
Controle na 3 maanden: Het ging thuis heel goed met Scarlet. De Totaal T4-waarden bleven prima binnen het referentie-interval en het bloedbeeld was normaal. De SDMA-waarde was 15 μg/dl en dekcreatininewaarde nog steeds binnen de norm. Het soortelijk gewicht van de urine bleef met 1.027 laag.
Controle na 6 maanden: Gezien Scarlets activiteitsniveau, de verbeterde bloeduitslagen en de verslagen van haar eigenaar werden de halfjaarlijkse controlebezoeken uitgesteld. Bij de volgende controle was Scarlets SDMA-waarde 15 μg/dl gebleven, haar kreatinine nog steeds binnen de norm en het soortelijk gewicht van de urine 1.026.
Uitslagen
Klinische chemie (31 december)
Urineonderzoek (31 december)
Totaal T4 en vrij T4 (31 december)
Klinische chemie (18 januari)
Totaal T4 (18 januari)
Klinische chemie (27 maart)
Discussie
SDMA is een betrouwbaardere biomarker voor nierziekte dan kreatinine1–5 en SDMA heeft geholpen om een medisch behandelplan voor Scarlet op te stellen, ook al waren de veranderingen in de nieren nog in een vroeg stadium.
Vroeg ingrijpen en ondersteuning van Scarlets nierfunctie met een nierondersteunend dieet droegen bij aan het stabiliseren van de SDMA-waarde bij de controles. Het is bewezen dat SMDA betrouwbaar is voor de vroege opsporing van nierziekte en dat ingrijpen met een dieet nog voordat de kreatinine stijgt gezondheidsvoordelen voor de nieren kan opleveren.1,2
* SDMA is een afkorting van symmetrisch dimethylarginine
Referenties
- Hall JA, Yerramilli M, Obare E, Yerramilli M, Yu S, Jewell DE. Comparison of serum concentrations of symmetric dimethylarginine and creatinine as kidney function biomarkers in healthy geriatric cats fed reduced-protein foods enriched with fish oil, L-carnitine and medium-chain triglycerides. Vet J. 2014;202(3):588-596.
- Hall JA, Yerramilli M, Obare E, Yerramilli M, Melendez LD, Jewell DE. Relationship between lean body mass and serum renal biomarkers in healthy dogs. J Vet Intern Med. 2015;29(3):808-814.
- Nabity MB, Lees GE, Boggess M, et al. Symmetric dimethylarginine assay validation, stability and evaluation as a marker for early detection of chronic kidney disease in dogs. J Vet Intern Med. 2015;29(4):1036–1044.
- Hall JA, Yerramilli M, Obare E, Yerramilli M, Jewell DE. Comparison of serum concentrations of symmetric dimethylarginine and creatinine as kidney function biomarkers in cats with chronic kidney disease. J Vet Intern Med. 2014;28(6):1676-1683.
- Hall JA, Yerramilli M, Obare E, Yerramilli M, Almes K, Jewell DE. Serum concentrations of symmetric dimethylarginine and creatinine in dogs with naturally occurring chronic kidney disease. J Vet Intern Med. 2016;30(3):794-802.