SDMA-bepaling bij jonge hondjes en katjes

Zijn er ook al referentie-intervallen voor een SDMA-test bij pups en kittens vastgesteld?

Bij pups is vastgesteld dat het referentie-interval van de IDEXX SDMA-test iets groter is (0-16 μg/dl) dan het referentie-interval bij volwassen dieren (0-14 μg/dl). Bij een meerderheid van de pups (90%) valt de uitslag binnen het referentie-interval voor volwassen dieren, en bij nog eens 6% valt de uitslag binnen het ruimere referentie-interval voor pups.

Er loopt nog een onderzoek naar het referentie-interval voor een SDMA-test bij kittens, en de bovengrens ervan ligt mogelijk ook iets hoger dan bij volwassen katten. Bij de meeste kittens (87%) valt de uitslag binnen het referentie-interval voor volwassen katten (0-14 μg/dl) en bij 6% ligt de uitslag net boven het referentie-interval (15 of 16 μg/dl). SDMA-testuitslagen die een dergelijke lichte verhoging tonen, moeten worden geïnterpreteerd in het licht van de andere bevindingen en worden gevolgd om te zien of ze normaliseren of verder stijgen.

De oorzaak van deze licht verhoogde SDMA-concentratie bij pups en kittens is op dit moment nog niet bekend. Verondersteld wordt dat de fysiologische rol van eiwit-arginine-methylering, waaronder signaaltransductie, mRNA-splicing, transcriptionele controle, DNA-reparatie en eiwittranslocatie, groter is bij dieren in de groei, waardoor er meer SDMA wordt aangemaakt.

Terug naar de veelgestelde vragen over SDMA